Όταν μια γυναίκα μένει έγκυος έχοντας ινομυώματα, η έκβαση της κύησης εξαρτάται από τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθός τους, την εντόπισή τους και τη συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια της κύησης. Τα ινομυώματα, κατά τη διάρκεια της κύησης, στις περισσότερες περιπτώσεις μεγαλώνουν σε μέγεθος.

   Στην περίπτωση που υπάρχουν πολλά και μεγάλα ινομυώματα, τότε εξαρχής η σύλληψη είναι αρκετά δύσκολη, αλλά και αν η γυναίκα μείνει έγκυος, η ολοκλήρωση της κύησης μέχρι το τέλος (τοκετό), είναι πολύ επίφοβη. Η παρουσία τέτοιων ινομυωμάτων στη μήτρα εμποδίζει την εμφύτευση, την ανάπτυξη και σωστή λειτουργία του πλακούντα και κατ’ επέκταση τη σωστή ανάπτυξη του εμβρύου, με αποτέλεσμα κάποιες φορές δυστυχώς την αποβολή του.

   Σε μια εγκυμοσύνη με ινομυώματα υπάρχει κίνδυνος για πρόωρο τοκετό, για αποκόλληση του πλακούντα, για δυσκολία κατά τον τοκετό (λόγω μη ικανότητας της μήτρας να συσπασθεί ικανοποιητικά και λόγω άσχημης θέσης του εμβρύου), κ.α. Μετά τον τοκετό, μια ινομυωματώδης μήτρα θα είναι πιο δύσκολο να παλινδρομήσει, δηλ. να συσπασθεί και να μειωθεί σε μέγεθος, επομένως θα αιμορραγεί περισσότερο του κανονικού σε ποσότητα και διάρκεια.

   Τέλος, μια πιθανή επιπλοκή των ινομυωμάτων που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της κύησης, είναι η λεγόμενη ερυθρά εκφύλιση ινομυώματος, που συνίσταται σε νέκρωση του ινομυώματος. Αυτό έχει σαν σύμπτωμα πόνο στην κοιλιακή χώρα, που κάνει πολλές φορές τη νοσηλεία επιβεβλημένη και χρήζει φαρμακευτικής αγωγής με αναλγητικά.

   Μια γυναίκα που δεν έχει τεκνοποιήσει ακόμη και έχει ένα ή περισσότερα ινομυώματα, η σύσταση του Γυναικολόγου για το αν θα πρέπει να τα αφαιρέσει ή όχι πριν μείνει έγκυος, εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους ( αριθμό, μέγεθος, εντόπιση, συμπεριφορά) και είναι εξατομικευμένη.