Διάγνωση – παρακολούθηση κύησης

Πριν μια γυναίκα μείνει έγκυος, καλό είναι να διαλέγει και να επισκέπτεται τον Γυναικολόγο που της εμπνέει σιγουριά και εμπιστοσύνη, ο οποίος και θα είναι δίπλα της σε οτιδήποτε χρειαστεί και θα την παρακολουθήσει μέχρι τον τοκετό.

    Καλό θα είναι, πριν την εγκυμοσύνη, να γίνει τεστ-Παπ και καλλιέργεια κολπικών υγρών και να γίνεται θεραπεία και στους δυο συντρόφους, αν υπάρχει κολπίτιδα. Επίσης πρέπει να γίνει κολπικός υπέρηχος, για τυχόν προβλήματα της μήτρας και των ωοθηκών.

   Αφού το τεστ κύησης βγει θετικό, και μετά από επτά με δέκα μέρες καθυστέρησης, μια εγκυμοσύνη αρχίζει και φαίνεται στον κολπικό υπέρηχο. Τότε λοιπόν αρχίζουν και οι επισκέψεις στο Γυναικολόγο, ώστε να επιβεβαιωθούν τα εξής: Πρώτον, ότι πρόκειται σίγουρα για εγκυμοσύνη, διότι πολλές παθολογικές καταστάσεις μπορεί να επιφέρουν καθυστέρηση στην έμμηνο ρύση. Δεύτερον, πρέπει να επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται για ενδομήτρια κύηση κι όχι για εξωμήτριο. Τρίτον, να προσδιορισθεί ο αριθμός των εμβρύων. Τέταρτον να ανιχνευθεί καρδιακή λειτουργία του εμβρύου ή των εμβρύων και τέλος να υπολογισθεί επακριβώς η ηλικία της κύησης με ακρίβεια ημερών (σημαντικό βήμα, για να καθορισθεί η ημερομηνία τοκετού και το πότε η γυναίκα μπαίνει πιθανώς σε παράταση, μέχρι πότε δηλαδή είναι ασφαλές να περιμένει κανείς τον τοκετό). Επίσης θα δοθεί και ο προγεννητικός έλεγχος (μια σειρά από εξετάσεις αίματος) της μητέρας. Τέλος, συνταγογραφείται φυλλικό οξύ και σκευάσματα σιδήρου, τα οποία λαμβάνει η γυναίκα καθ΄όλη τη διάρκεια της κύησης.

   Στο πρώτο τρίμηνο, οι επισκέψεις στο Γυναικολόγο είναι πιο συχνές και γίνεται πάντα κολπικός υπέρηχος, λόγω του ότι έχει μεγαλύτερη ευκρίνεια και μπορεί να απεικονισθεί με λεπτομέρειες το έμβρυο, (που ακόμη είναι πολύ μικρό) και ο σάκος του.

   Μεταξύ 11ης και 14ης εβδομάδας, συνήθως στη 12η, γίνεται το υπερηχογράφημα αυχενικής διαφάνειας, το οποίο σε συνδυασμό με άλλους υπερηχογραφικούς δείκτες και βιοχημικούς δείκτες από το αίμα της μητέρας, ανιχνεύει χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Εάν υπάρχει ένδειξη από αυτόν τον έλεγχο, διενεργείται η εξέταση τροφοβλάστης την 11η-12η εβδομάδα, ή η αμνιοπαρακέντηση μετά τη 16η εβδομάδα.

   Από αυτή την εβδομάδα και μετά, τα υπερηχογραφήματα γίνονται κάθε τρεις με τέσσερις εβδομάδες, όπου παρακολουθείται από το Γυναικολόγο η ανάπτυξη και το βάρος του εμβρύου, το αμνιακό υγρό και ο πλακούντας και αξιολογούνται οι εξετάσεις αίματος και ούρων που κάνει η μητέρα κάθε μήνα. Επίσης η μητέρα αρχίζει να λαμβάνει και ασβέστιο, από την 16η εβδομάδα και μετά.

   Στην 23η με 24η εβδομάδα, συνήθως στην 22η, γίνεται το υπερηχογράφημα β-επιπέδου, όπου ελέγχεται η ανατομία όλων των συστημάτων του εμβρύου, του κρανίου, του προσώπου, των άκρων, κλπ. Επίσης ελέγχεται το μήκος του τραχήλου και γίνεται Doppler μητριαίων αρτηριών.

   Στην 26η - 28η εβδομάδα γίνεται η καμπύλη σακχάρου από τη μητέρα, μια εξέταση που δείχνει εάν κινδυνεύει να αναπτύξει σακχαρώδη διαβήτη κύησης και αν χρειάζεται να προσέξει τη διατροφή της ιδιαιτέρως, ή αν χρήζει ακόμη και θεραπεία. Σε περίπτωση ιστορικού, η καμπύλη σακχάρου γίνεται νωρίτερα στην κύηση.

   Στις 32 εβδομάδες κύησης, εκτός του απλού υπερηχογραφήματος, καλό είναι να γίνει Doppler των αγγείων του ομφαλίου λώρου και του εμβρύου.

   Από τις 36 εβδομάδες και μετά ο έλεγχος πρέπει να γίνεται κάθε εβδομάδα και αυτός περιλαμβάνει, εκτός του καθιερωμένου υπερηχογραφήματος, και το καρδιοτοκογράφημα, όπου εκτιμάται από το Γυναικολόγο το Βιοφυσικό Προφίλ του εμβρύου, δηλαδή η καλή κατάσταση του εμβρύου μέσα στη μήτρα. Επίσης γίνεται καλλιέργεια κολπικών υγρών. Σε περίπτωση κολπίτιδας πρέπει να γίνεται θεραπεία.

   Η διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι 40 εβδομάδες και μετράται από την πρώτη ημέρα της τελευταίας εμμήνου ρύσεως.

X

Right Click

No right click